Wederzijds begrip

“Het kan natuurlijk niet zo zijn dat als je met je bedrijf in de duurzaamheid zit, je niet het vervoer zo duurzaam mogelijk regelt.” Aan het woord is Rick Martens, Development Manager Logistics bij N+P. “Maar het moet wel uit kunnen.” 

De N+P Group weet dat er met afval meer kan dan alleen het vernietigen. Anno 2023 worden verschillende stromen niet-recyclebaar afval, waaronder hout, plastic, textiel, karton en papier, gemixt en als waardevolle secundaire brandstoffen ingezet bij bijvoorbeeld de productie van cement, staal en energie. “Op deze wijze zorgen we ervoor dat er minder kolen verstookt wordt en dat scheelt dus ook weer
bergen CO2-uitstoot.” Bij het in 1992 gestarte bedrijf werken meer dan 650 mensen, verdeeld over (productie)locaties in Frankrijk, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Nederland. “Afvalstromen benutten we vanuit heel Europa en na verwerking tot SRF in geperste balen of subcoal pellets worden ze ook weer
naar onze klanten in heel Europa verscheept. Er komt dus aardig wat
transport bij kijken.”

2,5 miljoen ton

Inmiddels gaat het jaarlijks over zo’n
2,5 miljoen ton per jaar, waarvan zo’n 5 tot 10 procent intermodaal z’n
bestemming vindt. “Tot een jaar of tien geleden, ging eigenlijk alles per
truck, maar toen daalde het besef dat als het je business is om bedrijven hun footprint te verkleinen, je dan ook zelf zo duurzaam mogelijk moet opereren. Sindsdien gaat er steeds meer per trein en binnenvaart.”

Voormalig truckchauffeur Martens vindt dat het bedrijfsproces van N+P
zich ook wel goed leent voor railvervoer. “Het is eigenlijk een volcontinu
procedé. We kunnen het afval altijd gebruiken, maar het komt niet op
een paar dagen aan. Dat maakt het flexibel volume; handig om treinen
mee op te vullen. Als dat wederzijds begrip er is, komen we er wel uit. Bij
het vervoer van afval is tarief toch wel een belangrijke factor.”

Heen en terug vol

Zo wordt relatief veel afval uit Italië geïmporteerd om in de fabriek in het Groningse Farmsum in subcoal pellets te worden omgezet. Het spoor loopt langs – en zelfs tot op – het terrein van een staalproducent
in het Oostenrijkse Linz, die weer grootafnemer van de subcoal is.
“Dan kun je heen en terug vol rijden. Dat is interessant.” Volgens Martens gaat het aandeel spoor als modaliteit voor N+P zeker groeien. “De wil is er en door zaken als de verhoging van de maut in Duitsland en de chauffeurstekorten
wordt het wegvervoer minder aantrekkelijk.” De modal shift richting rail zou volgens Martens nog sneller kunnen als ook wat andere zaken beter geregeld zouden worden. Optimalisatie van de capaciteit en timeslots in relatie met het personenvervoer op het spoor is er daar één van. “Een andere is dat we nog
best vaak te maken krijgen met vertraging. Dat is al niet handig, maar de communicatie erover laat veel te vaak te wensen over. Zeker in het verleden, maar nu nog af en toe wel eens, gebeurde het dat ik van spoorspotters meer betrouwbare info kreeg dan van de railoperators zelf.”